13oCprognoza pogody

Legenda o Byczej Górze

W Busku-Zdroju, po wschodniej stronie alei Mickiewicza leży wzniesienie, które od najdawniejszych czasów nazywane jest Byczą Górą. Pogański sens tej nazwy jest jedynie fikcją, nie pozbawioną jednak pewnego prawdopodobieństwa. W okolicach Buska odkopano sporą liczbę narzędzi paleolitycznych i neolitycznych. Znaleziono nawet posążek kultowy z epoki przedchrześcijańskiej.

Jak głosi legenda, „Działo się to w czasach, gdy na nasze ziemie nie dotarła jeszcze wiara chrześcijańska. Nasi przodkowie wierzyli w liczne bóstwa, które mieszkały w świętych gajach, na szczytach gór oraz przy źródłach potoków i rzek. Na górze, która wyróżniała się wysokością, wśród rozległych łąk i bagien, postawiono drewnianą gontynę poświęconą bogu bydła Welesowi.

Lud mieszkający opodal trudnił się przede wszystkim hodowlą krów, gdyż z powodu podmokłych terenów nie mógł uprawiać roli. Bydło stało się podstawowym źródłem utrzymania, a więc i symbolem dostatku, wobec czego oddawano mu wyjątkową cześć i uważano za dar boski. Nic więc dziwnego, że proszono bogów o sprzyjającą pogodę oraz zdrowie bydła, gdyż od tego zależał los i pomyślność ludzi. Raz w roku, letnią porą, składano Welesowi symboliczną żertwę z najdorodniejszego byka, którego zabijano na szczycie góry. Żrec po zabiciu wypijał kilka kropel byczej krwi w celu przywołania bóstwa i posłuchania jego przepowiedni. Wszystkie te obrzędy rozgrywały się na oczach zgromadzonych ludzi, którzy z zaciekawieniem czekali na pomyślne wróżby kapłana. Po skończonych czynnościach guślarskich wszyscy zasiadali do wesołej uczty, zjadając mięso właśnie zabitego byka. Dla Welesa pozostawały tylko kości, które uroczyście palono w ogniu oraz czaszka zwierzęcia, którą nabijano na wysoką żerdź wkopywaną nieopodal gontyny.

W ten sposób powstał przez lata szereg tyk z zatkniętymi nań czaszkami, które były z dala widoczne. Zaprzestano tych barbarzyńskich praktyk z chwilą likwidacji pogaństwa. Zburzono gontynę, spalono posąg Welesa, zniszczono upiorne czaszki byków. Została jedynie mająca pogańskie pochodzenie nazwa – Bycza Góra”.

Źródło: F. Rusak, Buskie Legendy, Busko-Zdrój 2002, s. 4–5

Aplikacje
mobilne

Podążaj za trasą, rozwiązuj gry terenowe i odkrywaj ciekawe miejsca z funkcją rozszerzonej rzeczywistości. A to wszystko na dwa systemy!

Aplikacja dostępna do pobrania za darmo w sklepach Google Play i AppStore.

Aplikacje<br>mobilne
Google Play App Store

"Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie".

Operacja pn. „Kreowanie wizerunku obszaru LGD przy wykorzystaniu narzędzia informatycznego w postaci kiosków multimedialnych w miejscowości Busko – Zdrój” mająca na celu Promocję walorów turystycznych powiatu buskiego przy wykorzystaniu kiosków multimedialnych posadowionych w miejscowości Busko – Zdrój, współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach działania 19 Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER, poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Planowany wynik operacji: utworzone narzędzie informatyczne, 4 kioski multimedialne oraz 1000 osób korzystających z utworzonych narzędzi informatycznych kreujących wizerunek regionu.

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej na ten temat...